Kübra Kurnaz
Sep 15, 2021

--

Bir aşkın haddinden fazlasını ısmarladım gönlüme. Kırık aynadan bakmaya çalıştığım gözyaşlarımın eteklerimi ıslatırcasına ağlamalarımla yıktım ortalığı. İyileşmeyen kalbime güzeller güzeli bir aşk ısmarladım.

Avazım çıktığı kadar ağlıyorum içimden. Hıçkırıklarımın ucunu kaybettim, tutamıyorum. Tutunamıyorum bir dala veyahut bir taşa. Ömürlük bir kova suya tutunuyorum.

Telafisi olsa ömrümün, ömrümü annemin ömrüne katar aklımı fikrime bağlar yol alırım başka diyarlara. Ömrümün telafisi yok. Gönlümün telafisini kabre saklıyorum. Böceklere haykıracağım sahip çıkamadığım iki kuruşluk sevgimi.

Duvardaki saat görevini ifa ediyorken ellerim semaya yükselmeye yüksünüyor. Başımda ağrılar nümayan. Gece gündüzü kovalıyor. Gündüz geceyi seyre dalmış. Saatler zamanımı çalıyor. Ben ömrümü.

O zaman;

Yine üstünü örtüp dertlerin, ninniler söyleyelim. Seyre dalıp yıldızları, ninniler besteleyelim.

--

--